به حریم خلوت خود شوی
چه شود نهفته بخوانی ام
به کنار من بنشینی
و به کنار خود بنشانی ام
من اگر چه پیرم و ناتوان
تو مرا ز درگه خود مران
که گذشته در غمت ای جوان
همه روزگار جوانی ام
به هزار خنجرم ار عیان
زند از دلم رود آن زمان
که نوازد آن مه مهربان
به یکی نگاه نهانی ام
شده ام چو هاتف بی نوا
به بلای حجر تو مبتلا
نرسد بلا به تو دلربا
گر از این بلا برهانی ام
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر میکنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و میخواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.