زبان و چگونگی بیان کلمات، دیدگاه ما به جهان اطراف را نشان می‌دهد و اینکه دنیای اطراف را چگونه می‌بینیم. کلماتی که انتخاب می‌کنیم و معنایی که به آن‌ها می‌دهیم بر احساسات، رفتار و باورهای ما اثر می‌گذارند. انتخاب در چگونگی صحبت کردنمان تأثیر زیادی بر نگاهی که به سلامت روان داریم و افرادی که مشکلات سلامت روان را تجربه می‌کنند، دارد.
هر انسانی حق این را دارد که با او به احترام رفتار شود. در طرز بیان محترمانه، گوینده به خود شخص توجه دارد نه وضعیت پزشکی جسمانی یا روانی احتمالی او! از این طریق است که شأن و احترام افراد حفظ می‌شود. در رابطه با اشاره به وضعیت سلامت روان افراد قبل از اینکه کلمات را انتخاب کنید به این فکر کنید که آیا اشاره به این وضعیت و یا برچسب‌گذاری وضعیت سلامت روان شخص دیگر برای گفتگوی در حال جریان ضروری است؟
وضعیت سلامت روان هر فرد تنها بخشی از شخصیت کلی او را تشکیل می‌دهد و اگر اشاره به این بُعد از شخصیت او در گفتگو ضروری نیست، کمکی به موضوع مورد صحبت نمی‌کند و معنایی اضافه نمی‌کند پس چرا اصلاً آن را پیش بکشیم؟
اما اگر لازم است که به وضعیت سلامت روان شخصی اشاره کنیم باید این کار را محترمانه انجام دهیم ما نباید در کلماتی که به کار می‌بریم تمام شخصیت آن فرد را در مشکل سلامت روانش خلاصه کنیم برای مثال نگوییم: “او دوقطبی است” بلکه بگوییم: “او مبتلا به اختلال دوقطبی است.”
در جمله اول ما تمام ابعاد شخصیت فرد را به یک وضعیت پزشکی تقلیل داده‌ایم اما در جمله دوم ابتدا او را به‌عنوان یک انسان به رسمیت شناخته‌ایم و سپس به وضعیت سلامت روان او اشاره کرده‌ایم.
راههای ارتباط با ما:
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.