کارگران سفرههای خود را با دستهای چاک چاک به میهمانی خیابان کشیدهاند
و نِیبُری امروز خود را در رود خروشان خستگیِ هفت تپه کُشت،
تا شاید سرانجام صدایی به صدایی برسد
تا شاید سفرههای بینان،
لابهلای زرق و برقِ مصنوعی خیابانهای بالای شهر گم نشوند
ببین،
سقفِ طاقتِ صبوریها طاق شده است
همچون شکم آبستنی که سرانجام فریاد زاییده!
پویان مقدسی
۸ اسفند
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر میکنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و میخواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.