زمان آن فرا رسیده تا جامعه به هویت افراد میان‌جنس یا دوجنسی (intersex) احترام بگذارد. افراد میان‌جنس حق دارند تا خود برای بدنشان تصمیم بگیرند نه اینکه در دوران نوزادی بنا بر آرزو و خواست دیگران به زیر تیغ عمل جراحی برده شوند.
میان‌جنس بودن وضعیتی پزشکی است که در آن فرد دارای ابهام اندام جنسی است در این حالت اندام تناسلی شخص به هنگام تولد جنبه‌های بارزی از هر دو جنس مرد و زن را دارد و یا فاقد هر دو علائم اولیه جنسی مردانه و زنانه است و از این رو نمی‌توان جنس او را مؤنث یا مذکر تعریف کرد. میان‌جنس بودن ضرورتاً در هنگام تولد قابل مشاهده نیست و بعضی افراد در سن بلوغ و یا در سنین بالاتر آن را در خود کشف می‌کنند. طبق برخی آمارهای پزشکی از هر ۲هزار نفر، یک نفر دارای وضعیت دوجنسی یا میان‌جنس هستند.
سال‌هاست که کودکان میان‌جنس بدون اینکه کنترل و حق انتخابی بر بدن خود داشته باشند تحت عمل‌های جراحی “عادی‌سازی” قرار می‌گیرند که ابهام جنسی آن‌ها را به یکی از دو جنس زن یا مرد تغییر می‌دهد. این درحالی است که طبق گزارش تحقیقی، که در سال ۲۰۱۱ در مجله بالینی غدد درون‌ریز و متابولیسم منتشر شد بسیاری از افراد میان‌جنس که در کودکی بدون اجازه مورد عمل جراحی قرار گرفته‌اند از نتایج این عمل بسیار ناراضی هستند.

حقیقت این است که هیچ‌کس جز خود فرد میان‌جنس حق این را ندارد که برای بدنش تصمیم بگیرد و راه درست این است که به این کودکان اجازه داده شود تا رشد کنند و خود تصمیم بگیرند که آیا اصلاً تمایل دارند تا عمل جراحی تعیین جنس را انجام دهند؟ و اگر بله این آن‌ها هستند که باید تصمیم بگیرند مطابق با هویت جنسیتی‌شان تمایل به داشتن کدام اندام جنسی را دارند.
والدین و پزشکان حق ندارند درحالی‌که از هویت جنسیتی کودک آگاه نیستند برای او تصمیم به این مهمی و غیرقابل‌برگشت بگیرند و حق او را برای انتخاب بدزدند. اشتباهی که سال‌هاست انجام می‌شود و می‌بینیم که بسیاری از این کودکان میان‌جنس بزرگ می‌شوند و در بدن خود احساس راحتی نمی‌کنند زیرا هویت جنسیتی آن‌ها با جنسی که به‌اجبار و بدون خواستشان بر آن‌ها تحمیل شده، ناسازگار است و بیشتر باعث سردرگمی این کودکان می‌شود.

با پیشرفت علم و آگاهی، این مسئله بیشتر درک می‌شود که وضعیت میان‌جنس فقط یکی از بسیاری تغییرات ژنتیکی است که در ژنوم متمایز و متنوع انسان وجود دارد و نباید چون عده‌ای دیدگاه محدودی از آنچه “عادی” است دارند بدن افراد میان‌جنس را با اجبار و بدون اجازه‌ در این دیدگاه محدود قالب‌بندی کرد.
میان‌جنس بودن، لازم نیست که یک نقطه‌ی ناخوشایند بین مشخصه‌های بیولوژیکی زن یا مرد باشد. درواقع، میان‌جنس بودن می‌تواند به‌عنوان یک جنس به رسمیت شناخته شود تا بتواند احترام و رسمیتی را که حقش است، به دست آورد.

منبع تحقیق اشاره‌شده در متن
راههای ارتباط با ما:
پیامک در تلگرام
کانال تلگرام
اینستاگرام
فیس بوک

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com