اصطلاح “تبدیل درمانی”، طیف وسیعی از اقدامات خطرناک و بی‌اعتباری است که به‌دروغ ادعا می‌کنند که می‌توانند گرایش جنسی یا هویت جنسیتی یا بیان جنسیتی یک شخص را تغییر دهند.
چنین اعمالی طی چندین دهه توسط تمام سازمان‌های مطرح در عرصه‌ی بهداشت عمومی و بهداشت روان رد شدند و بارها و بارها بر بی‌اثر بودن و خطرناک بودن تبدیل درمانی تأکید شده است اما با توجه به وجود تبعیض اجتماعی گسترده علیه اعضای جامعه LGBTQIA، هنوز برخی گروه‌ها برای تبدیل درمانی اعضای جامعه اقلیت جنسی و جنسیتی تلاش می‌کنند.
تبدیل درمانی روشی بسیار خطرناک است که نوجوانان به‌خصوص نسبت به آن بیشترین آسیب‌پذیری را دارند، تبدیل درمانی می‌تواند منجر به افسردگی، اضطراب، مصرف مواد مخدر، بی‌خانمانی و خودکشی شود.
در سال ۲۰۰۷، گروهی از محققان انجمن روانشناسی آمریکا، اقدام به بررسی کامل تحقیقات موجود در مورد اثربخشی تبدیل درمانی کردند. در این گزارش اشاره شد که تحقیقات روش‌شناختی علمی و صحیح بسیار اندکی در مورد این مسئله انجام شده و نتایج این تحقیقات معتبر علمی نشان می‌دهند که بعید است افراد بتوانند کشش جنسی به هم‌جنس را در خود کاهش دهند و یا حتی کشش جنسی به غیرهمجنس را در خود زیاد کنند.
علاوه بر این، این گروه از محققان دریافتند که هیچ تحقیق روش شناختی صحیحی در سال‌های اخیر انجام نشده است که آن‌ها به‌واسطه‌ی آن بتوانند بیانیه‌ای قطعی برای امن بودن روش تبدیل درمانی‌های جدید ارائه دهند.
به‌طور خلاصه، شواهد واضحی وجود ندارد که نشان دهد تبدیل درمانی اثربخش است و از سوی دیگر شواهد قابل‌توجهی وجود دارد که این روش برای افراد جامعه اقلیت جنسی و جنسیتی بسیار آسیب‌زا است.
برعکس، شواهد فراوانی وجود دارد که تعصبات اجتماعی موجب بروز مشکلات سلامت روان و سلامت جسمی و دیگر آسیب‌ها برای افراد جامعه اقلیت جنسی و جنسیتی می‌شود. برای مثال، تحقیقی در مورد مسئله‌ی پذیرش جوانان LGBTQIA توسط خانواده در دانشگاه ایالتی سان‌فرانسیسکو دریافت که در مقایسه با افراد جوان LGBTQIA که توسط خانواده اصلاً طرد نشده بودند یا با ناراحتی کمی مواجه شده بودند، آمارها برای جوانانی که کاملاً از جانب خانواده طرد شده بودند این‌گونه بود:
میزان ۸ برابر بیشتر اقدام به خودکشی، ۶ برابر بیشتر احتمال گزارش افسردگی شدید، ۳ برابر بیشتر احتمال استفاده از مواد مخدر و ۳ برابر بیشتر احتمال ابتلا به HIV و دیگر بیماری‌های مقاربتی.
انجمن جهانی روان‌پزشکی نیز سال ۲۰۱۲ به‌صراحت اعلام کرد که: هیچ شواهد معتبر علمی وجود ندارد که نشان دهد گرایش جنسی ذاتی افراد قابل تغییر دادن است. علاوه بر این، تبدیل به‌اصطلاح درمانی همجنس‌گرایی می‌تواند محیطی را ایجاد کند که در آن تعارض و تبعیض شکوفا شود و این مسئله می‌تواند به‌طور بالقوه مضر باشد. (رائو و جاکوب ۲۰۱۲).
راههای ارتباط با ما:
پیامک در تلگرام
کانال تلگرام
اینستاگرام
فیس بوک
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.