✏️ من، پریا.کوئیر هستم و ۱۸ سال دارم.

از وقتی یادم میاد، توان وقف دادن خودم با کلیشه های جنسیتی رو نداشتم. موهای کوتاه(بخوانید کچل) داشتم و لباس های بگی پسرانه.

یکی از اون سال ها نفر اول آزمون ورودی یکی از بهترین مدارس تهران شدم. وقتی برای ثبت نام نهایی مراجعه کردم، اعلام کردن نتایج اشتباه شده. با پافشاری من و خانواده م معلوم شد این موضوع حقیقت نداره. وقتی علت رو جویا شدیم، تنها جوابی که شنیدیم “مشکل اخلاقی” بود!

عبارت دو کلمه ای از دهان اون خانم خارج نشده بود که مادرم کنترلش رو از دست داد و خواست تعریف اون خانم از مشکل اخلاقی رو بدونه.

با کمی پیگیری فهمیدیم به خاطر فضای مذهبی اون مدرسه،”صلاحیت” درس خوندن در چنین مدرسه ای رو ندارم. خانواده ها شکایت کرده بودن که چرا باید “دختر پسر نما!” در آینده همکلاس دخترشون باشه.

از پروفایل فیسبوکم عکس های بی حجابم رو همراه دوستانم پیدا کرده بودن.و هم چنین مطالبی که درباره حقوق همجنسگرایان نوشته بودم.

و دلیل آخر، اسم کتاب هایی بود که در فرم ثبت نام و جلوی سوال “نام ۵ کتاب آخری که مطالعه کردید را بنویسید” نوشته بودم. گویا مطالعه فلسفه غرب جرم و گناه نابخشودنیه.
نتیجه تمام این ها درس خوندن من در مدرسه روبرویی همان مدرسه بود. و محروم ماندن از تحصیل در رشته مورد علاقم، علوم انسانی.
(پایان روایت پریا به نقل از فمنیسم روزمره)
——
📌 بی‌شک پریاهای زیادی داریم که قربانی قوانین نوشته و نانوشته تبعیض‌آمیز و تعصبات مذهبی و محافظه‌کارانه می‌شوند. بیان جنسیتی یکی از مواردی است که در ردیف گرایش جنسی و هویت جنسیتی نباید اساس #تبعیض و مبنای تصمیم گیری در مورد وضعیت تحصیل یا کاری افراد قرار گیرد.

در اینجا #پریا به روشنی می‌گوید که بخاطر زیر پا گذاشتن #کلیشه‌های_جنسیتی “دختر پسرنما” خطاب شده و حتی از سوی والدین به نوعی یک تهدید برای سایر دانش‌اموزان دانسته شده است. و از طرفی بخاطر مطالعه کتاب‌های خاصی که غیراسلامی قلمداد شده و اظهارنظرهایی در دفاع از حقوق قشر اجتماعی #همجنسگرایان از ثبت نام در آن مدرسه محروم شده است.

برخورد با پریا مصداق بارز #سرکوب است. هیچ کس حق ندارد انسان‌ها را وادار کند که برای دسترسی به منابع تحصیلی و کاری در قالب‌های معین فیزیکی و فکری تحمیلی بگنجند، قالب‌هایی که نه تنها آزادی‌های فردی را محدود می‌کند بلکه خلاقیت‌ها، شجاعت‌ها و توانمندی‌های افراد را با فروبردن در خود از همه سو زخم می‌زند، می‌ساید و می‌کاهد.

ما در ایران در فضای خانواده، مدرسه، محل کار، فضاهای درمانی و غیره با اظهارنظرها و برخوردهایی سکسیست و هتروسکسیست مواجه می‌شویم که هرگونه عدم تطابق با نُرم‌های جنسیتی را برچسب انحراف اخلاقی می‌زند و افراد را بواسطه #گرایش_جنسی، #هویت_جنسیتی و #بیان_جنسیتیمتفاوت به حاشیه می‌راند. اما چرا تفاوت‌ها حتی در حد مدل مو و نوع پوشش برای بسیاری ترسناک است؟ چرا یکسان‌سازی افراد و تقلیل آن‌ها به یک شخصیت قالبی به عده‌ای حس کاذب امنیت می‌دهد؟ پاسخ ساده است، ناشناخته‌ها همواره برای انسان ترسناک بوده‌اند. بنابراین با افزایش آگاهی و شناخت می‌توان فاصله‌ها را کم کرد و جلوی سرکوب یک گروه اجتماعی به دست گروه اجتماعی دیگر را گرفت.

#شش‌رنگ در شبکه‌های اجتماعی:
🏳️‍🌈 وبسایت شش رنگ: ۶rang.org
🏳️‍🌈 کانال تلگرام شش رنگ: t.me/Iran6Rang
🏳️‍🌈 اینستاگرام، فیسبوک و یوتیوب شش رنگ: @۶rangiran

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com