آمار متناقض از کودکان ایرانی بازمانده از تحصیل

وزارت آموزش و پرورش ایران آمار دقیقی از شمار دانش‌آموزان بازمانده از تحصیل نمی‌دهد و آمار مسئولان نیز با یکدیگر ‌تناقض و تفاوت دارد و از چند ده‌هزار‌نفر تا چندمیلیون‌نفر را در بر می‌گیرد. در نتیجه نمی‌توان ارزیابی دقیقی از وضعیت موجود به دست داد. با این‌که به دلیل کند شدن نرخ رشد جمعیت، تعداد دانش‌آموزان هم کاهش چشمگیر یافته است دولت و نهاد‌های مسئول مانند آموزش و پرورش از این فرصت به‌دست‌آمده استفاده نکرده‌اند تا وضعیت آموزشی را بهبود بخشند و زمینه‌های کاهش بازماندگی از تحصیل را به‌ وجود آورند.

نبود امکانات به‌خصوص در مناطق روستایی و دورافتاده، فقر خانواده و ازدواج کودکان را می‌توان از نمونه‌عوامل بازماندگی از تحصیل دانش‌آموزان دانست. همچنین دانش‌آموزان افغان نیز به دلایل مختلف از جمله نداشتن اجازه اقامت از حق آموزش محروم می‌شوند.
بازماندگان از تحصیل در سراسر کشور پراکنده‌اند اما استان‌های مرزی در غرب، جنوب و شرق ایران از مناطق محروم آموزشی به شمار می‌آیند که نمود ترک تحصیل به خصوص در سال‌های پس از دوره ابتدایی به طور گسترده‌تری در این مناطق دیده می‌شود.
با وجود این‌که ایران عضو کنوانسیون حقوق کودک است و قوانین نیز از آموزش و پرورش عمومی اجباری حکایت دارند و همچنین با دارا بودن این سطح از ثروت و در‌آمد نفتی کلان، ما شاهد روند رو به رشد بازماندگان از تحصیل هستیم.
گزارش«ایران: منطقه افغان ممنوع؟!»، را از این‌جا بخوانید.
گزارش«زنگ خطر! نگاهی به ازدواج دختربچه‌ها در جمهوری اسلامی ایران»را از این‌جا بخوانید.
گزارش«بیست سال وعده‌های تحقق نیافته: زمان آن رسیده که کودکان را در اولویت قرار دهیم» را از این‌جا بخوانید.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)