صبح داشتم روزنامه رو نگاه میکردم، دیدم نوشته نامه رئیس جمهور فرانسوا هولاند به بریژیت باردو! خوب شما میدونید که فرانسوا هولاند بقال سر کوچه نیست، نهاد ریاست جمهوری در فرانسه، بنا به داشتن نظام ریاستی، نهاد خیلی قدرتمندی‌ست. علاوه بر اون شما رئیس پنجمین قدرت اقتصادی جهان، دومین اقتصاد اروپا، یکی از پنج کشور عضو شورای امنیت و ایشون دارنده کُد سلاح اتمی فرانسه است. خوب پس وقتی ایشون شخصاً به کسی نامه نوشت بدونید طرف آدم مهمی‌ست.
حالا این خانم کیست ؟ بهش میگفتند «سکس-سمبل»، «بمب»، «نماد رهایی جنسی زنان در دهه شصت میلادی» و … . مقاله ها نوشتند اندر نقش خانم به عنوان نماد زن رها/آزاد شده emancipated در دهه شصت میلادی. اون زمان قدرتش این بود که به عنوان سمبل سکس لابد با یک اشاره ابرو هر مرد قدرتمند و ثروتمندی را میتوانسته به طرف خودش بکشاند.
ولی امروز که ۷۸ سال دارد و چهره‌اش را میبینید، او در این سن و سال قدرت دیگری دارد. از دهه هفتاد مدافع حقوق حیوانات شد، و «بنیاد بریژیت باردو» برای حقوق حیوانات امروز بسیار قدرتمند و با نفوذ در رسانه و عرصه عمومی‌ست. داستان از این قرار است که جدیداً دو تا فیل سل گرفته‌اند و خطر گسترش بیماری میرود، میخواهند اتانازی‌شان کنند. بریژیت باردو یه تشر زد که اگه این دو تا رو بکشید من میدونم و شما و فرانسه را ترک میکنم. نامه امروز هولاند را با آن لحن دلجویانه نه حتی وزیر کشاورزی و صنایع غذایی ستفان لوفول که معاون او هم میتوانست بنویسد.
دو نتیجه :
– یکی اینکه ببینید یک کشور در احترام به حقوق انسان ها تا کجا باید رفته باشد تا اینگونه حقوق حیوانات بتواند در سپهر عمومی آن جای بحث داشته باشد. در کشور ما هم البته حیوانات مهم‌اند چون به مانند حیوانات با انسان ها رفتار میکنند. کشوری که در دهه شصت خودش(اینبار شمسی) چند هزار نفر سالم رفتند زندان و بعد دمپایی‌های آنها در فرغون بیرون آمد.
– قدرت بریژیت باردو در ۷۸ سالگی قابل احترام است. برای قدرت اولش زحمت نکشیده بود، زیبایی خدادادی بود. ولی برای قدرت دوران پیری‌اش ۳۰ سال مبارزه کرده.
امروز البته دشمن هم زیاد دارد. ابتدا مسلمانان فرانسه، چون بریژیت خانم بدجوری گیر داده بهشون در مورد ذبح اسلامی و… و همینطور خود فرانسوی‌ها چون برای ممنوع کردن جگر چرب غاز(فوآ گرا) تلاش میکند، مثل این میماند که کسی بخواهد کله پاچه را در ایران ممنوع کند، فوآ گرا اینقدر مهم ست برای فرانسوی ها.
متن نامه هولاند به زبان فرانسه
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
نظرات
احمدینژاد هم به هزار نفر نامه نوشته که اتفاقا اصلا هم آدمای مهمی نیستن! اوباما هم هر موقع سخنرانی میکنه چندتا از شهروندان عادی پشتش می ایستن! آخه عزیز من چه ربطی داره که اگر یک آدم مهم به یک آدم دیگه نامه بنویسه پس اون آدم هم حتما مهمه! آخه اینم شد استدلال؟ این هولاندم توی، کار خاکی بازیه! مثلا با قطار میره سفر که بگه ببینین من چقدر در هزینه ها صرف جویی میکنم! این نامشم در همین راستاهاست … خیلی پیچیده تحلیل نکنش!
پنجشنبه, ۲۸ام دی, ۱۳۹۱
تا اونجایی که من میدونم نظام فرانسه نماد نظام پارلمانیه توی دنیا نه ریاستی
پنجشنبه, ۲۸ام دی, ۱۳۹۱
اولاند نه هولاند از کی تا حالا تو فرانسه (ه) رو تلفظ می کنن؟
پنجشنبه, ۲۸ام دی, ۱۳۹۱
حب که چی. این زنه فقط دنبال جلب توجه اینهمه ادم گشنه تو دنیاست و ملت دارند گور به گور می شند. حالا این گیر داده به دو تا فیل مریض.
رئیس جمهور فرانسه هم به مشاوراش میگه یه نامه واسه این زنیکه بنویسند هم صداش بی افته (وقتی همه ریانه های دنیا پیله کردند به این قضیه) هم سر ملت را گرم کنه که به این کار می گند سیاست و اولین اصلش هم اینه که باید دروغگوی خوبی باشه که فرانسوا هم هست. من شرط می بندم خودش به نامه ای که مثلا نوشته نگاهم نکردهاز این جور چیزا توی دنیای سیاست زیاده نمونش اشک تمساح ریختن اوباما وقت گفتن پیام تسلیت برای اون بچه ها ی توی تیر اندازی.
پنجشنبه, ۲۸ام دی, ۱۳۹۱
اگرحیوانات بمیرن میخوام بدونم انسان هاچی میخورن؟آدم گشنه صاحب ۳تابچه حق نداره بشه.
ماداریم به کرات دیگر هم فاحشه صادر میکنیم.
چشماتونو باز کنید. هندیانمردن گیاه خوارن.
خودم از کودکی از تمام انواع گوشت بیزاربودم.
نسل همه حیوانات تو ایران بیشتر منقرض شده
پنجشنبه, ۲۸ام دی, ۱۳۹۱
نکته جالبی هست. اتفاقاً داشتم امروز فکر میکردم اگر مثلاً این هوگو چاوز در ایران بدنیا آمده بود و صاحب قدرت نبود یا همین بشار اسد قاتل که هموطنان خودش را میکشد ولی در عین حال در کشورش زنها بدون حجاب میگردند و غیره در ایران بدنیا آمده بود آیا جمهوری اسلامی اینطور دنبالشان افتاده و کاسه لیسیشان را میکرد؟ مطمئناً در گوشه ای از زندانهای مخوف حکومت مافیایی اسلامی صد کفن پوسانده بودند (همانند دگر اندیشان هموطنمان). پس رابطه قدرت و حرف و عقیده خود را مطرح کردن همچین هم موضوع بیربطی نیست؛ هرچند تعیین کننده میتواند قدرت مردم باشد! که جای بحث دیگر دارد. مثال برژیت باردو مثال جالبی هست که چه بخواهیم و چه نخواهیم باید قبول کنیم در دنیای کنونی میتوان حرف یا خواسته خود را به کرسی نشاند بشرط اینکه از قدرت و سابقه (مثبت) برخوردار باشی. حالا چه حفظ جان دو فیل باشد یا جلوگیری از اعدام انسانها… به امید اینکه تک تک ما ایرانیها آنقدر قدرت داشته باشیم که بتوانیم صلح و خوشبختی و دوستی را به کشور ستم زده مان برگردانیم. و چه بهتر دست در دست هم!
جمعه, ۲۹ام دی, ۱۳۹۱