اودری لرد، زن‌گرایی که فمینیسم را بازخوانی کرد

این سطور معرفی اودری لرد (Audre Lorde) به زبان خودش است. او متولد ۱۹۳۴ نویسنده سیاه پوست، فمینیست و فعال حقوق مدنی بود. لرد همواره بر تفاوت‌های میان زنان تمرکز می‌کرد و به نوعی در پی یافتن گروه‌های “دیگری” بود. کسانی که به هر نحوی به شکلی مضاعف در اقلیت قرار داشتند. او از شعرهایش نیز برای رساندن پیام خود که اشاره به نابرابری‌ و بی عدالتی‌ها در حقوق مدنی بود، اشاره می‌کرد.

بی سبب نیست که نوشته‌های او عموما حول محور “فرضیه تفاوت‌ها” نوشته می‌شد. او باور بر تقابل دوتایی زن و مرد را بیش از حد ساده‌انگارانه می‌پنداشت و معتقد بود زنان بیشتر از آنکه همچون توده‌ی جامدی به نظر برسند در واقع در میان خودشان نیز پر از تفاوت‌ها و تقابل هستند. از این رو او به پارامترهای مهمی همچون سن، نژاد، طبقه اجتماعی و گرایش جنسی که میان خود زنان نیز سلسه‌مراتب ایجاد می‌کرد، اشاره می‌نمود. وی خود را یک زنگرا (Womanist) می‌دانست و معتقد بود:

«زنگرایی به طریقی که فمینیسم قادر به آن نیست٫ به زنان سیاهپوست اجازه میدهد رنگ پوست خود و فرهنگ خود را تأیید کرده و جشن بگیرند.»

به این ترتیب او نگاه غالب بر فمینیسم دهه شصت و هفتاد میلادی را مورد انتقاد قرار می‌داد و بر تفاوت‌ها و گسل‌های موجود میان گروه‌های زنان انگشت می‌نهاد.

این نگاه ریزبین انتقادی، بی‌شک تاثیرپذیرفته از زندگی شخصی او نیز هست. مادر اودری، دو رگه بود و همین مساله به او اجازه می‌داد از امتیازات سفیدپوستان بهره‌مند شود و این موضوع مایه افتخار خانواده‌ی آنان بود. لرد که در چهارسالگی خواندن و نوشتن را از مادرش آموخته بود اولین شعر خود را در هشت سالگی سرود. در جوانی رابطه‌اش با خانواده‌ چندان صمیمانه نبود و در شعرهایش احساسش به این دوری را نشان می‌داد.

زندگی شخصی لرد نیز به شکل عجیبی نشان از روحیه‌ اوست، اودری چهارده سال با سرطان مبارزه کرد. وی نخستین کسی بود که در سال ۱۹۷۸ با روش ماستکتومی سرطان پستانش تشخیص داده شده بود. شش سال بعد نیز سرطان کبدش را تشخیص دادند. پس از تشخیص سرطان، اودری تصمیم گرفت بر زندگی و نوشتن‌اش همزمان تمرکز کند و از این رو “مجله سرطان” (The Cancer Journals) را نوشت و در ۱۹۸۱ برنده جایزه سال انجمن کتاب همجنسگرایان شد و بعدها مستندی از زندگی او تحت عنوان ” مناجات برای بقا: زندگی و کار اودری لرد” ساخته شد. از ۱۹۹۱ تا پیش از مرگ او ملک الشعرای نیویورک (New York State Poet Laureate) بود. سرانجام در ۱۷ نوامبر ۱۹۹۲ در سن ۵۸ سالگی به علت ابتلا به سرطان کبد درگذشت.