گاردین گزارش میدهد:

پناهجویانی که در ترکیه زندگی میکنند، با دیدن بسته شدن درهای آمریکا بر اساس سیاست های  ترامپ، از دیپورت شدن به ایران در هراس افتاده اند.

پس از فرمان اجرایی ترامپ، مبنی بر ممنوعیت ورود افراد از ۷ کشور با اکثریت  مسلمان، پناهندگان ایرانی همجنسگرای مرد و زن، دو جنسگرا و ترنسجندر خود را در تنگنا و شرایطی دشوار تر از پیش، می بینند.

این دستور، همچنین پذیرش پناهجو از سوی ایالات متحده را به مدت ۱۲۰ روز به تعلیق در آورده است، و قول داده است که اقلیت های مذهبی را در اولویت پروسه قرار بدهد.

اما در این دستور، هیچ اشاره به افرادی که به خاطر گرایش جنسی شان با تهدید پیگرد قضایی مواجه هستند، نشده است، منجمله چندین همجنسگرای ایرانی که از کشوری فرار کرده اند که مجازات همجنسگرایی مرگ می باشد. این اشخاص حالا در ترکیه گیر افتاده اند، کشوری که در آن به اذعان آنها، سوء رفتار های  همجنسگراستیزانه به مراتب بدتری نسبت به میهن خودشان را روزانه تجربه می کنند.

برخی از این پناهجو ها پرونده پناهندگی شان توسط اداره پناهجویان سازمان ملل تایید شده بود و قرار بود بعد از چندین ماه و حتی چندین سال مصاحبه و بررسی های امنیتی در آمریکا ساکن شوند.

میترا، یک همجنسگرای زن ساکن دنیزلی، شهری محافظه کار در جنوب غربی ترکیه، ایران را در سال ۲۰۱۴ بعد از تهدید به مرگ شدن به خاطر فعالیتش به عنوان سردبیر مجله اقلیت که بر مسائل LGBT تمرکز دارد، ترک کرد.

حدود دو سال قبل از سوی سازمان ملل به ایشان وضعیت  پناهجو اختصاص یافت  وقرار بود که آخرین مصاحبه اش را این ماه قبل از اسکان مجددش در آمریکا انجام دهد. میترا می گوید: “با من تماس گرفتند و تنها گفتند که همه چیز کنسل شده است”.

تا قبل از فرمان ممنوعیت ترامپ، آمریکا تنها راه عملی به سمت امنیت برای  همجنسگرایان ایرانی که در ترکیه بودند، به شمار می رفت. کانادا دیگر آنها را قبول نمی کند، زیرا تمرکزش را بر روی پناهجویان سوری متمرکز کرده است. کشور های اروپایی معمولا ایرانیان LGBT که از ترکیه اقدام کرده باشند را بر نمی دارد.

مانند بسیاری از هم اقلیتی هایش، میترا در ابتدا پذیرش کانادا را دریافت کرده بود “من ۱۴ ماه منتظر شدم، حتی مدیکال را هم رفتم اما یک روز یک دفعه تماس گرفتند و گفتند که کانادا دیگر ایرانی قبول نمی کند و بایستی به آمریکا بروم. الان هم که آمریکا هم در هواست”.

میترا می افراید: “امید و آرزوهای من، تک به تک دارند جلوی چشمانم پر پر می شوند. برای من فرقی ندارد که به آمریکا بروم یا کانادا، فقط می خواهم یک جایی – هر جایی – که امن باشد بروم”.

میترا در حال حاضر با پارتنرش در یک اتاق کوچک با یک کاناپه که تخت خوابشان هم هست زندگی می کند. “ایران ما را نمی خواهد.  کانادا ما را نمی خواهد و حالا آمرکا هم مارا نمی خواهد. من از سال ۲۰۱۵ به این سمت، شاهد خودکشی سه تن از دوستانم بوده ام. یک همجسگرای مرد ایرانی خود را از بالکن پرت کرد پایین، و هشت ماه پیش هم یک همجنسگرای زن ایرانی خود را حلق آویز کرد”.

وی چنین مطرح می کند که آمریکا باید برای اقلیت های جنسی نیز استثنا قائل شود “حداقل در موارد پناهجویان کیس مذهبی، آنها از حمایت خانواده برخوردار هستند، ما حتی آن را هم نداریم. خانواده های ما از ما شرمسار هستند”.

جواد ۵۰ ساله، یک همجنسگرای مرد است که از معلول جسمی نیز هست. وی نیز در ترکیه زندگی می کند. “خانواده من، من را ترک کردند. کشورم من را رد کرده است. و حالا هیچ جایی ندارم که بروم”.

او همچنین گفت که دو تن از دوستانش در خیابان مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند “یک روز یکی از دوستان همجنسگرایم به نام پویا به من زنگ زد و از من طلب بخشش کرد. متوجه شدم که می خواهد جان خود را بگیرد”.

“من معلول جسمی هستم، با زحمت خودم را به خانه وی رساندم. وقتی که به خانه وی رسیدم، دیگر دیر شده بود و دوستم مرده بود.”

ساقی قهرمان، رییس سازمان کوییر های ایرانی کانادا، می گوید که LGBT های ایرانی با مجازات های وحشتناک و همچنین قلدری و زور گویی از سوی جامعه رو به رو هستند. بر اساس فتوای صادره شده در سال ۱۹۸۷ توسط  خمینی، تغییر جنسیت قانونی شد اما دیدگاه بد جامعه نسبت به مساله همچنان به قوت خود باقی هست و همجنسگرایی نیز همچنان مجازات مرگ را در پیش دارد. ”

ساقی می گوید “تا سال ۲۰۱۳، مدت زمان انتظار برای افراد LGBT برای بررسی و اسکان مجدد حدود یک سال و نیم بود که به سختی می شد تحمل کرد. اما جنگ  سوریه همه چیز را عوض کرد، و وقتی که آمریکا و کانادا متعهد به باز اسکان تعداد زیادی از آورگان سوری شدند، این مدت زمان انتظار برای LGBT ها تا سه سال طولانی تر شد”. در این مابین، همجنسگرایان ایرانی در تبعید، قربانی مجموعه دنباله داری از حملات خشونت بار و حتی قتل در ترکیه شده اند.

آزاد ۲۶ ساله، یک همجنسگرای ایرانی که پرونده باز اسکان وی توسط سازمان ملل ۲۳ ماه پیش تایید شده بود، می گوید دوستش بعد از شنیدن خبر تصمیم ترامپ در اتوبوس غش کرد “ما اینجا گیر کرده ایم. نه راه پیش داریم و نه راه پس. ترکیه هم این روز ها بی ثبات است و هر اتفاقی ممکن است بیفتد. اگر ما را به ایران دیپورت کنند چه؟”

ترجمه تخصصی برای دارما و مارتیا: رها

‏‎فیس بوک ما:

‏‎‏‎‏https://m.facebook.com/DharmaMartia

‏‎وب سایت ما:

‏‎‏http://dharmamartia.org

‏‎صفحه خبر وب سایت :

‏‎‏http://dmblog.dharmamartia.org/ home

اینستاگرام ما:

‏dharma martia

توییتر ما:

‏@DharmaMartia

‏‎کانال تلگرام ما:

‏‎‏https://telegram.me/DharmaMartia

‏‎همکاران ما:

‏‎‏رسانه همیاری:

‏‎‏http://media.hamyaari.ca

‏‎‏سایت خودنویس:

‏‎‏www.Khodnevis.org

‏‎‏ فضای اختصاصی دارما و مارتیا در تریبون زمانه:
www.tribunezamaneh.com/archives/author/dharma-martia

سایت پلنت ترنسجندر:

‏www.planettransgender.com

منبع:

https://www.theguardian.com/world/2017/feb/01/us-travel-ban-leaves-iranian-lgbt-refugees-in-limbo

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com