aaeaaqaaaaaaaar7aaaajdmxymmxytewltdjn2ytnddhoc1izmm1ltu2mmvmyjk4ytbjyq

رسانه های اینترنتی و اجتماعی به عنوان یک ابزار نه تنها برای انتشار اطلاعات استفاده شده اند، بلکه به عنوان روشی برای نشان دادن گروه های به حاشیه کشیده شده هستند.

رسانه های اجتماعی بویژه  تویتر، صدای بیشتری به جامعه های  همجنسگرایان زن،  همجنسگرایان مرد،  دوجنسگرایان و افراد  دگرجنس گونه ( دگرباشان) سراسر جهان داده اند.

افراد و گروه ها از رسانه های اجتماعی برای گردهمایی، بطور فیزیکی و مجازی برای ارتقا و حمایت از مسایل و  حقوق دگرباشان استفاده کرده اند. و آنها این کار را در کشورهایی که هم نسبت به حقوق دگرباشان مدارا می کنند و هم نمی کنند انجام داده اند.

این مطالعه این مساله را مدنظر قرار می دهد که چگونه کشورهای مختلف جهان –  ایالات متحده،  روسیه و  مصر – از رسانه های اجتماعی بدین منظور استفاده کرده اند تا به کسانی که از پیش توسط جامعه خاموش شده اند، صدا بدهند.

شرح مشکل – تاریخ جامعه های دگرباشان با سختی هایی درباره حقوق سیاسی و اقتصادی آنها تحت قانون، پذیرش اجتماعی آنها و امنیت شخصی شان رنگ و لعاب گرفته است. اعضای این جامعه های متنوع از  تبعیض،  خشونت و انکار هویتشان رنج برده اند.

کشورهای اطراف جهان در دهه گذشته شاهد رشد شگرف و عظیمی در حمایت از افرادی بوده اند که به عنوان  دگرباش شناسایی می شوند (یا دیگر گرایش های جنسی و هویت هایی که از  دگرجنسگرایی متفاوت است). در همان زمان، رشد بسیار بزرگی در استفاده از اینترنت و رسانه های اجتماعی وجود داشت.

این مورد بر این تمرکز می کند که چگونه رسانه های اجتماعی به عنوان منبعی برای جامعه های دگرباش و متحدینشان به عنوان راهی برای صف آرایی و گرد آمدن و کسب حمایت و حقوق برای اعضایشان به روش هایی استفاده شده اند که پیش از اینترنت غیر ممکن بود.

تغییرهای احتماعی و سیاسی برای جامعه های دگرباش در ایالات متحده

حقوق دگرباشان در ایالات متحده سریعا با قانونی نمودن  ازدواج همجنس در ١٣ ایالت و منطقه  کلمبیا گسترش یافت.

با موج خروشان حمایت از حقوق دگرباشان (از سال ٢٠١٣ تقریبا بین ۴٩ و ۵٨ درصد جمعیت ایالات متحده از ازدواج همجنس حمایت می کنند) موج بزرگی در مبارزه های رسانه های اجتماعی بوجود آمده است.

“پروژه بهتر می شود” یکی از نخستین کمپین های رسانه های اجتماعی بود که با موفقیت هم به نوجوانان  همجنسگرا و هم  دگرجنسگرا رسید. کمپین ٢٠١٠ زمانی آغاز شد که جاستین آبرگ و بیلی لوکاس، دو پسر نوجوان آمریکایی پس از اینکه به دلیل همجنسگرا بودن مورد قلدری شدید قرار گرفتند، دست به خودکشی زدند.

“دن سویج” یک مقاله نویس سلامت جنسی و “تری میلر” شریکش از  یوتیوب برای پست کردن ویدئویی هشت دقیقه ای استفاده کردند که تلاش های خود سویج را به عنوان مردی همجنسگرا نشان می دهد و اینکه چگونه او بر آزار و اذیت و نبود پذیرش غلبه نمود. جوانان و افراد مسن همجنسگرای مرد، همجنسگرای زن، دوجنسگرا و دگرجنس گونه و حامیان متحدشان به او پیوستند و درباره تجربه های خودشان و اینکه چگونه زندگیشان به عنوان بزرگسالان بهتر شده – حتی با سختی هایشان – گفتگو کردند.

در چند ماه، ده ها فرد مشهور دیگر نیز ویدئوهای خودشان را تولید کردند و خواستار حمایت از نوجوانان دگرباش و پایان دادن به  قلدری شدند. در سه سال این پروژه بیش از ۵٠ هزار کاربر را جمع نمود که ویدئوهایی در حمایت از نوجوانان دگرباش تولید نمودند، از جمله ویدئوهایی از رییس جمهور  باراک اوباما و  هیلاری کلینتون وزیر امور خارجه پیشین.

فعالان دگرباش در ایالات متحده همچنین از تویتر برای بدست آوردن حامیان استفاده نمودند. موفقیت قابل توجه فعالان در رسیدن به جامعه ای گسترده از طریق تویتر نشان داده است که رسانه های اجتماعی ممکن است در بالا بردن آگاهی بویژه در بین جوانان بیشتر از رسانه های سنتی موفق باشند. باراک اوباما رییس جمهور ایالات متحده در سال ٢٠١٣ حمایتش از  ازدواج همجنس را مدت کوتاهی پس از اینکه دادگاه عالی قانون دفاع از ازدواج را رد نمود، تویت کرد. قانون دفاع از ازدواج، قانونی فدرالی که به ایالت ها اجازه داده شد که ازدواج و بهره های مادی ازدواج برای زوج های همجنس را رد کنند. تویت کوتاه اوباما به ١۵٠ میلیون نفر رسید – عددی که مخاطبان روزنامه ها، تلویزیون و رادیو را کوچک جلوه می دهد.

دیگر رسانه های اجتماعی توسط فعالان دگرباش مستقر در ایالات متحده برای بالا بردن آگاهی مبارزه می کنند، از جمله ابتکاری که توسط کمپین  حقوق بشر آغاز شد که حامیان  برابری ازدواج را مشتاق نمود تا تصویر پروفایل فیسبوکشان را با لوگوی  برابری این سازمان تغییر دهند. تصویر زیر آنالیز داده شهرستان های سراسر ایالات متحده است که در آنها کاربران فیسبوک تصویر پروفایلشان را برای نشان دادن حمایت از برابری ازدواج تغییر دادند.

رشد ظلم و ستم سیاسی و واکنش شدید در روسیه

فعالان دگرباش در  روسیه به نمایندگی حقوق دگرباشان در بخشی به دلیل قانون با چالش های بیشتری در استفاده از رسانه های اجتماعی روبرو شدند.

برای مثال، در ٣٠ ژوئن ٢٠١٣ مجلس عوام روسیه اقدامی را به عنوان قانون تصویب نمود که “ترویج تبلیغ همجنسگرایی را ممنوع نمود و حکم جریمه محکم و زندان برای متخلفان داد.”

در اثر این قانون یکسان فرض کردن روابط دگرجنسگرا و همجنسگرا و همچنین توزیع اجناس در مورد حقوق همجنسگرایان غیر قانونی شد.

در نتیجه، در ژولای ٢٠١٣، گروهی از گردشگران هلندی که در روسیه بر روی یک مستند درباره حقوق همجنسگرایان کار می کردند، برای “ترویج روابط همجنسگرایی بین افراد زیر سن قانونی” دستگیر شدند” و در نتیجه از ورود به روسیه برای سه سال ممنوع شدند.

همچنین در ژولای ٢٠١٣، نیکولای آلکسیف، فعال همجنسگرای مشهور روسی دادخواستی اینترنتی را به قصد اینکه ویزای یلنا میزولینا و ویتالی میلونوف را در لیست سیاه قرار دهد، ایجاد کرد. دو قانونگذار روسی که او می گفت آنها مسئول قانون فدرال هستند و در عوض با یک پرونده کیفری توسط این دو قانونگذار تهدید شد.

به دلیل اینکه روسیه با قانون جدیدش صداهای افراد را محدود می کند، مردم روسیه و دیگران از سراسر جهان به رسانه های مجازی می روند تا علیه این قانون اعتراض کنند و برای  جامعه دگرباشان ایستادگی کنند.

“دن سویج” موسس “بهتر می شود” در پاسخ به این قانون در بلاگ خود خواستار تحریم ودکای روسی شد.

سویج از نام برندهای استولیچنایا و راشن استاندارد برداشت و از هشتک “دامپ استولی” استفاده نمود تا به این کمپین عمومیت بدهد.

این کمپین همچنین توسط “ملت دگرباش”، یک گروه فعال دگرباش آمریکایی و همچنین گروه روسی آمریکایی حقوق دگرباشان حمایت شد.

بارهای ایالات متحده،  کانادا،  بریتانیای کبیر و  استرالیا در پاسخ به هشتک “دامپ استولی” سرو این دو برند را متوقف نمودند.

در پی این جریان، سازنده استولیچنایا مستقر در کشور لاتویا، گروه اس پی آی و موسس “وال مندلیف”، نامه ای گشاده پست نمودند و اعمال وحشتناک که توسط دولت روسیه انجام شده را محکوم کردند و تاکید نمودند که استولیچنایا همیشه از طرفداران پرشور و دوست جامعه دگرباشان بوده است و خواهد بود.”

حتی افراد مشهور، مانند  لیدی گاگا که حامی مشهور  حقوق برابر است، صدایش را بالا برد و در حمایت از روس ها در فیسبوک پست نمود.

 

انتقلاب تویتر در مصر و تاثیر آن در جامعه دگرباشان مصری

اداهو

ده سال پیش از ” بهار عربی” در ١١ می ٢٠٠١، پلیس  مصر به یک  کلاب شبانه همجنسگرایان به نام “قایق ملکه” در  قاهره یورش بردند و ۵٢ همجنسگرا را دستگیر کردند، سپس شکنجه دادند و در بازداشت به بعضی از آنها تجاوز کردند. ٢٣ نفر از کسانی که دستگیر شدند به لهو و لعب و اهانت به  اسلام محکوم شدند و به ۵ سال زندان با اعمال شاقه محکوم شدند.

رسانه ملی، نام ها، عکس ها و اعتراف های کسانی که دستگیر شدند را به منظور تحقیر کردن آنها و خانواده هایشان منتشر نمود.

ده سال بعد مصر جدیدی در میدان تحریر قاهره ظاهر شد که  حسنی مبارک رییس جمهور مصر در آن از قدرت پایین کشیده شد. اما حتی پس از اخراج مبارک، فعالان دگرباش برای حقوقشان تلاش کردند، پیشنهاد جامعه دگرباشان برای به رسمیت شناخته شدن با پذیرش جهانی مواجه نشد :

“بعضی از فعالان همجنسگرا سوار بر موج انقلابی پس از اخراج مبارک خواستار موضع دگرباشان در میدان تحریر شدند اما سریعا توسط دیگران در جامعه خاموش شد”. (بل ترو ٢٠١٣)

این سبب تجدید نظر شد. تویتر و فیسبوک سبب  انقلاب عربی نشد، اما به عنوان ابزارهایی قدرتمند برای ارتباط درباره اخبار مهم استفاده شدند و اعتراض ها و تظاهراتی را برنامه ریزی و سازماندهی نمودند.

بنابراین فعالان دگرباش نیز نسبت به رسانه های اجتماعی تغییر جهت دادند. رامی یوسف، یک جوان همجنسگرای مصری، از تویتر استفاده نمود تا برای حمایت از دیگر مصریان دگرباش نام نویسی کند. یوسف ٢١ ساله، از طریق تویتر درباره همجنسگرایی خود  آشکارسازی نمود و در نتیجه خانواده اش از او دوری کردند و توسط دیگران در جامعه اش مورد ضرب و شتم و سرقت قرار گرفت.

سپس از طریق کمپین ضد  همجنسگراستیزی اش در تویتر، او تلاش کرد تا “جامعه را گرد هم آورد”. تویت های او سریعا مانند ویروس پخش شد و “این تویت ها تا ساعت ها هزاران بار دوباره تویت خورد و اشاره ها را به سمت خود کشیدند، و سریعا حمایت از طرف فعالان و افراد مشهور جریان اصلی را بدست آورد.”

یوسف همچنین رویدادهای فیسبوک را قرار داد تا مساله همجنسگراستیزی را مطرح و به آن تاکید کند، درحالی که همچنین دیگران را از گویش  همجنسگراستیز غیرقابل پذیرش که در کشور استفاده می شود آگاه کند.

یوسف یکی از نمونه هایی است که چگونه رسانه های اجتماعی می توانند کمک کند تا حوادث را شرح دهد، خبرها را به اشتراک بگذارد و یک انجمن عمومی ایجاد کند.

“صداهای جهانی”، شبکه ای بین المللی از بلاگرها و روزنامه نگاران شهروند است، به عنوان مثال، گزارش داد که چطور هشتک های تویتر که یوسف استفاده نمود، فضایی برای گفتگو بین حامیان مصری و مخالفان حقوق دگرباشان ایجاد نمود :

 ضد رهاب المثلیه (علیه همجنسگراستیزی)

فعالان دگرباش مکانی آنلاین یافته اند تا صدایشان را بالا برند و کمپین های بزرگتری برای پذیرش و به رسمیت شناختن ایجاد کنند. به عنوان مثال، در سال ٢٠١٣، فعالان حقوق همجنسگرایان در مصر به افتخار حادثه قایق ملکه، تصمیم گرفتند که ١١ می را به عنوان “روز مصر علیه همجنسگراستیزی” (اداهو) نام گذاری کنند.

آن هفته، فعالان کمپین های آنلاینی برپا کردند تا برای تویت و بلاگ برای حقوق دگرباشان حامیانی بدست آورند. در همان سال فعالان طرفدار  دگرباشان یک دیوار ضد همجنسگرا در خیابان محمد محمود در قاهره را تغییر دادند که نوسانی در پلیس شهر بوجود آورد که آنها را همجنسگرا نامیدند.

فعالان تقاشی های دیواری همجنسگراستیز را تغییر دادند تا پیامی در طرفداری از همجنسگرایان را ترویج دهند.

یک زن جوان عرب به نام “لیلی زهرا مورتادا” پیش و بعد عکس های نقاشی دیواری را در فیسبوک به اشتراک گذاشت که موجب بحث و مذاکره در مورد مسائل دگرباشان شد.

نتیجه گیری در مورد این پژوهش

فعالان جوانان و سیاسی سراسر جهان از پیش پذیرندگان رسانه های اجتماعی بوده اند، فرصت های شخصی و تخصصی که برنامه هایی مانند تویتر و فیسبوک پیشنهاد داده اند را به رسمیت می شناسند.

جنبش های  حقوق مدنی ضعفشان را دنبال کرده اند، با توجه به اینکه رسانه های اجتماعی دقیقا در آنچه آنها نیاز به انجام دارند برتری دارند :

هویت، آموزش و بسیج کردن گروه های متنوع.

جامعه دگرباشان جهانی از فیسبوک، تویتر، یوتیوب و دیگر برنامه ها برای شکل دادن گرایش مردم نسبت به مسائل دگرباشان استفاده کرده اند. گروه های دگرباش از طریق رسانه های اجتماعی، حمایت از اعضای جامعه را پیشنهاد نمودند و انبوهی از صداهای منتقد را به گرد هم جمع کردند که بر تغییر تاثیر بگذارند مانند قانونی کردن  ازدواج همجنسگرایان در ایالات متحده.

در کشورهایی که اعضای دگرباش تحت حمله هستند، مانند روسیه و مصر، رسانه های مجازی نقش مدافع گرفته اند، امیدواریم از طریق شفافیت بیشتر سرکوبی بهبود یابد و در نهایت حمایت محلی برای مسائل دگرباشان ساخته شود.

ترجمه تخصصی برای دارما و مارتیا: احسان پارسی

‏‎ما همه جا هستیم، آزاد و برابر:

‏‎فیس بوک ما:

‏‎‏‎‏https://m.facebook.com/DharmaMartia

‏‎وب سایت ما:

‏‎‏http://dharmamartia.org

‏‎صفحه خبر وب سایت :

‏‎‏http://dmblog.dharmamartia.org/ home

اینستاگرام ما:

‏dharma martia

توییتر ما:

‏@DharmaMartia

‏‎کانال تلگرام ما:

‏‎‏https://telegram.me/DharmaMartia

‏‎همکاران ما:

‏‎‏رسانه همیاری:

‏‎‏http://media.hamyaari.ca

‏‎‏سایت خودنویس:

‏‎‏www.Khodnevis.org

‏‎‏ فضای اختصاصی دارما و مارتیا در تریبون زمانه:

www.tribunezamaneh.com/archives/author/dharma-martia

سایت پلنت ترنسجندر:

‏www.planettransgender.com

‏‎منبع :

http://www.salzburg.umd.edu/unesco/social-media-and-lgbt-community

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)

این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com