موج سرخ

بر اساس گزارشات عفوبین الملل که اعلام کرده است، بحران پناهندگی پس از جنگ جهانی دوم به اوج خود رسیده است. در گزارش این سازمان آمده است که سازمان های جهانی توجهی به حقوق آوارگان ندارند و به همین سبب میلیون ها آواره در خطر مرگ یا زندگی بسیار نکبت بار هستند.
هر ساله هزاران نفر از مردم جهان به دلایلی برای یافتن محلی امن، خانه و وطن خویش را ترک می کنند که در این راه دچار ناملایمتی ها و دشواری های فراوان می شوند. اغلب در فکر نجات جان خویش و رسیدن به مکان امن هستنند. بر اساس اعلامیه حقوق بشر در ماده ١۴ بیان می دارد ( هر کس حق دارد در برابر تعقیب، شکنجه و آزار، پناهندگی جستجو کند و در کشور دیگر پناه اختیار کند)
آمار پناهندگی در سال ٢٠١۵ به رقم بی سابقه ۶۵ میلیون ٣٠٠ هزار نفر رسید که این برای اولین بار در تاریخ است که از مرز ۶٠ میلیون نفر می گزرد. حدود ٢١ میلیون ٣٠٠ هزار نفر از آنها مجبور به ترک کشور خود شده اند. جمعیت بی خانمان ها در سطح منطقه خود که مجبور به ترک منازل خود شده اند به ۴٠ میلیون ٣٠٠ هزار نفر و در نهایت پناهندگانی که خواستار پناهندگی به کشورهای صنعتی شده اند ٣ میلیون ٢٠٠ هزار نفر افزایش یافته است.
مسله آوارگان در سال ٢٠١۵ به یکی از مشکلات اساسی اتحادیه اروپا تبدیل شده است. این در حال است که اکثریت قاطع آوارگان جهان در نقاط دیگری مانند کشورهای همسایه مجاور خود به سر می برند. بایستی توجه کرد که ٩٠ درصد پناهندگان سوری در کشورهای منطقه آواره هستند و تنها ١٠ درصد ازپناهندگان به سمت کشور های اروپایی رفته و تقاضای پناهندگی کرده اند و تمامی تبلیغات پرحجم این کشورها در رابطه با همین ١٠ درصد است. همچنین ٩٠ درصد از مهاجران افغان در بدترین شرایط در کشورهای ایران و پاکستان قرار دارند. بنابه دلایلی هم بسیاری از کشورهایی که در همسایه گی کشورهای بحران زده هستند و با موج پناهندگی روبرو، متاسفانه به دلیل نبود امنیت و امکانات در حال بستن درهای خود بر روی پناهندگان هستند.
این در حالی است که بنابه سازمان های جهانی و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل، پناهنده شهروندی است که برای فرار یا ترس از آزار و اذیت نژادی، قومی، مذهبی، یا برای عضویت در یک گروه اجتماعی خاص، داشتن عقاید سیاسی اقلیتی و یا بلایای طبیعی توانایی پناهگاهی امن در کشور خود را ندارد و یا کسی که دارای تابعیت و ملیت ویژای نیست و یا بیرون از کشوری که پیشتر در آن به سر می برده باز نگردد. که این خود شامل حقوقی می شود.
١- عدم بازگشت به کشور مبدا
٢- آزادی رفت و آمد
٣- تامین آزادی فردی و امنیت جانی پناهنده
۴- حق زندگی خانوادگی
۵- حق تحصیل، اشتغال و دسترسی به دادگاهی عادل و حقوق ابتدایی دیگر براساس قوانین بین المللی و حقوق بشر است.
عوامل گوناگون در پناهندگی افراد وجود دارد که مهمتری عامل در صده گذشته جنگ بوده است. که فرد مجبور می شود خانه محل خویش را علارغم میل باطنی خویش ترک و راه سفر به مکانی دیگر را برگزیند.
بر اساس آمار اعلام شده از سازمان های بین المللی در سال ٢٠١۵، ٧ میلیون کلمبیایی در داخل کشور آواره بوده اند که این شامل ١۵ درصد از کل جمعیت این کشور است. بعد از آن می توان به سوریه با ۶/۵ میلیون نفر، عراق با ۴/۵ میلیون نفر، سودان با ٣/٢ میلیون نفر، یمن با ٢/۵ میلیون نفر، نیجریه با ٢/١ میلیون نفر و سودان با ١/٨ میلیون نفر اشاره کرد که جنگ باعث آوارگی جمعیت انبوهی از مردم شده است.
منطقه بحران زده خاورمیانه که جنگ باعث آوارگی جمعیت زیادی از مردمان این نقطه از جهان شده است. که در این بین می توان به دو کشور سوریه و عراق اشاره کرد که در چند سال گذشته جمعیت انبوهی از ساکنان این دو کشور مجبور به ترک محل زندگی خود شده و به کشورهای اطراف و یا دیگر نقاط جهان پناهنده شده اند.
جنگ در سوریه باعث آوارگی ١٢ میلیون نفر از کل جمعیت ٢٣ میلیونی این کشور شده است. ۴ میلیون ٢٠٠ هزار سوریه مجبور به ترک کشور خود و پناهندگی در کشورهای مجاور همچون ترکیه، عراق، لبنان، اردن و مصر گشته اند که در بدترین شرایط ممکن بسر می برند. در این بین بخشی از این پناهندگان راهی اروپا می شوند که بر اساس ٣ عامل است.
١- جست جوی فرصت هایی است که به آن ها اجازه دهد در زمینه تحصیل و درآمد پیشرفت کنند.
٢- ناامیدی از ادامه جنگ پنج ساله بدون هیچ نتیجه ای ناشی می شود تا خواستار مهاجرت شوند و در این میان مردمی که پیش از این انقلابی نامیده می شدند بیشترین مهاجران را تشکیل می دهند.
٣- نزدیک شدن به راه حل سیاسی در سوریه و آغاز جنگ منطقه ای علیه مرتبط است، اوضاع ترکیه اردوغان را تحریک و موج مهاجرت مردم سوریه از طریق این کشور را به سمت اروپا آسان کرد.
اردوغان از این اقدام چند هدف در آن واحد دارد ١- فشار سیاسی و تبلیغاتی بر آمریکا برای ایجاد منطقه ای حایل در سوریه ٢- خلاص از حجم بالای پناهندگان سوری همانند کارت فشار بر اروپا جهت گرفتن امتیازات حدکثر ٣- کم کردن تروریست ها در داخل خاک خود و ایجا فرصتی برای آنها جهت ورود به اروپا است.
جنگ در عراق هم باعث آوارگی ۴ میلیون از شهروندان این کشور شده است. بخش اعظم این جمعیت در داخل عراق و قسمتی هم در کشورهای ایران، ترکیه و اردن آواره شده اند. بخش اندکی هم همانند آوارگان سوری راه اروپا را در پیش گرفته اند.
موج سرخی که از خاورمیانه و آفریقا به سمت اروپا آغاز شده است در چند سال اخیر جان هزاران پناهجو را که در امید مکان امن برای زیستن بودن را گرفته است.
بر اساس آمار سازمان های بین المللی تنها در سال های ٢٠١۴ و ٢٠١۵ بیش از ٧ هزار پناهجو در راه رسیدن به مکانی امن در دریای مدیترانه غرق شده اند. بنابه گزارش کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در سال جاری که هنوز ٢ ماه از آن باقی مانده است ٣٧۴٠ نفر در دریا غرق شده اند این در حالی است که بر اساس آمار تعداد کسانی که قصد رسیدن به اروپا را از طریق دریای میدیترانه دارند در مقایسه با سال های پیش کاهش یافته است ولی در عین حال خطر مرگ در این مسیر افزایش داشته است. این آماری است که از طریق نهادهای رسمی اعلام می شود در حالی که آمار غیر رسمی بالاتر از این آمارهای اعلام شده است.
حال با افزایش جنگ در دو کشور عراق و سوریه، خصوصا موصل و حلب موج جدیدی از مرگ در انتظار آوارگان و پناهجویان است. موج سرخی که باز جان هزاران نفر دیگر را خواهد گرفت.
کمیساریای عالی پناهندگان تخمین می زند که با حمله به موصل تا ٧٠٠ هزار نفر به جمعیت آوارگان و پناهجویان افزوده خواهد شد این در حالی است که تنها آماده سازی جهت اسکان ۵١ هزار نفر صورت گرفته است.
جنگ حلب هم شدت گرفته است که این باعث آوارگی صدها هزار نفر دیگر شده است و آنها در شرایط بسیار اسفناکی زندگی می کنند.
بایستی این نکته را اشاره نمود که کشورهای منطقه ای همچون ایران، عربستان و ترکیه عامل اصلی نابسامانی و جنگ در کشورهای سوریه و عراق هستند که باعث کشته شدن و آوارگی صدها هزار از مردمان این دو کشور شده اند. همچنین دخالت های ابرقدرت های فرامنطقه ای همچون روسیه و آمریکا بر مشکلات این دو کشور افزوده است. تمامی این دول تنها در فکر اهداف و منافع خود هستند و باعث راه انداختن موجی سرخ به سوی اروپا شده اند.
جنگ های موصل و حلب که اکثرا توسط این دول برنامه ریزی و اداره می شود تنها در جهت اهداف آنها و هیچ توجهی به وضعیت شهروندان و آوارگان موجود در منطقه ندارند. پس با شروع این جنگ ها و سرخ شدن دوباره مدیترانه به واسطه حرکت موج پناهندگان و آوارگان به سمت مناطق امن بایستی افکار جهانی و جوامع را از این بحران آگاه و روشن کرد که متاسفانه در چند سال اخیر اکثرا از طرف جوامع جهانی با نامهربانی بر اثر تبلیغات سوء مواجه شده اند.

نگارنده : بهاالدین لیلی

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)