آب به عنوان محور اصلی توسعه کشورها با مسائل گوناگون اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی پیوند خورده و ایران به عنوان کشوری خشک و کم بارش، یکی از پر چالش‌ترین سیاست‌ها را در ارتباط با آب دارد. از سوی دیگر جهان به دلیل تغییرات زیست محیطی رو به خشکی بیشتر می‌رود و هر روز از بارش در مناطق خشک کاسته و به بارش در مناطق مرطوب افزوده می شود و ایران را خشک‌تر از قبل می‌کند.
بعد از انقلاب اسلامی ایران، حضور پررنگ‌تر و دخالت بیشتر دولت در حفاظت از منابع آب وجهه قانونی پیدا کرده و حقوق و مسئولیت‌های بهره‌برداران در عمل با نارسایی و کاستی‌های جدی مواجه شده است. قوانین مصوب از نظر توجه به بسیاری از زمینه‌های حقوقی مدرن آب مانند پاسخ‌گویی در مقابل حقوق تفویض‌شده، ارتباط آب سطحی و زیرزمینی، ارتباط آب با سایر منابع پایه، نحوه رسیدگی به درخواست‌ها و اعتراضات نارساست و کاستی‌های بسیاری دارد. قرار بود در برنامه سوم، مجموعه قانونی جدیدی به‌عنوان «قانون جامع آب» برای رسیدگی به این خلأها تهیه شود که هنوز این اتفاق نیفتاده است.
در این شماره مجله حقوق ما به حقوق آب پرداخته‌ایم: با مطالبی از معین خزائلی، مریم دهکردی، امید رضایی و دنا دادبه.
سردبیر نعیمه دوستدار
مقالات مرتبط
حق حضانت: تکلیفی که نمی‌توان از آن سر باز زد
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.