تبعیض سیستماتیک شغلی برای زنان معلم

در مقدمۀ کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان آمده است: «با در نظر گرفتن سهم بزرگ زنان در تحقق رفاه خانواده و پیشرفت جامعه، که تاکنون کاملاً به رسمیت شناخته نشده است؛ اهمیت اجتماعی مادر بودن و نقش والدین در خانواده و تربیت کودکان و با آگاهی از اینکه نقش زنان در […]

در مقدمۀ کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان آمده است: «با در نظر گرفتن سهم بزرگ زنان در تحقق رفاه خانواده و پیشرفت جامعه، که تاکنون کاملاً به رسمیت شناخته نشده است؛ اهمیت اجتماعی مادر بودن و نقش والدین در خانواده و تربیت کودکان و با آگاهی از اینکه نقش زنان در تولید مثل نباید اساسی برای تبعیض باشد، بلکه تربیت کودکان مستلزم تقسیم مسئولیت بین زن و مرد و کل جامعه است؛ با آگاهی از این که تغییر نقش سنتی مرد و زن در جامعه و خانواده برای دستیابی به برابری کامل زن و مرد ضروری است.»

با چنین تأکیدی از جانب توافق‌نامه‌ای بین‌المللی، بیش از پیش می‌توان به این نکتۀ ضروری پی برد که زنان نباید به بهانۀ تولید مثل و باروری از مشارکت اجتماعی و شغلی در جامعه منع شوند. بر همین مبنا، این کنوانسیون یکی از بندهای مورد توافق خود را (مادۀ یازدهم) به تبعیض‌های شغلی و ضرورت مشارکت شغلی زنان در همۀ جوامع اختصاص داده است. کنوانسیون در مادۀ یازدهم آورده است:

۱- دول عضو، کلیۀ اقدامات مقتضی را به عمل خواهند آورد تا هرگونه تبعیض علیه زنان در اشتغال از بین برود و بر اساس اصل تساوی زنان و مردان، حقوق مشابه برای آن‌ها تضمین شود، به ویژه در موارد زیر:
الف. حق اشتغال به کار به عنوان حق لاینفک تمام افراد بشر؛
ب. حق استفاده از فرصت‌های استخدامی یکسان، از جمله اعمال ضوابط یکسان برای استخدام؛
ج. حق انتخاب آزادانۀ حرفه و پیشه، حق برخورداری از ارتقای مقام، حق برخورداری از امنیت شغلی و تمام امتیازات و شرایط شغلی و حق استفاده از دوره‌های آموزش حرفه‌ای و بازآموزی، از جمله کارآموزی و شرکت در دوره‌های آموزش حرفه‌ای پیشرفته و آموزش مرحله‌ای؛
د. حق دریافت دستمزد برابر و نیز استفاده از مزایا و حق برخورداری از رفتار یکسان در مشاغلی که دارای ارزش برابر است و همچنین قضاوت یکسان در ارزیابی کیفیت کار مشابه؛
ه. حق استفاده از بیمه‌های اجتماعی به ویژه در دوران بازنشستگی، دوران بیکاری، هنگام بیماری و ناتوانی و دوران پیری و در سایر موارد از کارافتادگی و نیز حق استفاده از مرخصی استحقاقی؛
و. حق حفظ سلامتی و رعایت ایمنی در محیط کار، از جمله حمایت از امر تولید مثل؛
۲- به منظور جلوگیری از اعمال تبعیضات علیه زنان بر پایۀ ازدواج یا مادری (بارداری) و تضمین حق مؤثر آنان جهت کار، دول عضو، اقدامات زیرا را به عمل خواهند آورد:
الف. ممنوعیت اخراج به دلیل بارداری یا مرخصی زایمان و تبعیض در اخراج بر اساس وضعیت زناشویی و اعمال مجازات‌های قانونی بدین منظور؛
ب. صدور اجازۀ مرخصی زایمان با حقوق یا مزایای اجتماعی مشابه بدون از دست دادن شغل قبلی، ارشدیت یا مزایای اجتماعی؛
ج. تشویق به ارائۀ خدمات حمایتی اجتماعی لازم به نحوی که والدین را قادر نماید تعهدات خانوادگی را با مسئولیت‌های شغلی و مشارکت در زندگی اجتماعی هماهنگ سازند، به‌خصوص از طریق ایجاد و توسعۀ شبکۀ تسهیلاتی برای مراقبت از کودکان؛
د. برقراری حمایت خاص از زنان هنگام بارداری در انواع مشاغلی که برای آنان زیان‌آور محسوب می‌گردد؛
۳- قوانین حمایت‌کنندۀ ذکر شده در این ماده به طور متناوب همگام با پیشرفت اطلاعات و دانش‌های علمی و تکنولوژیکی باید مورد بررسی قرار گیرد و در صورت لزوم بازنگری، لغو یا تمدید شوند.
منبع» الدوز

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)