استراتژی انتقال قدرت (بخش اول)

موضوع انتقال بدون خشونت قدرت در ایران، اخیرا از محدوده بحث مخالفین خارج شده و مروجین این نظریه در انزوا قرار گرفته اند. علت اصلی این امر تهاجمی است که از طرف مخالفین نظریه مبارزه بدون خشونت به مدافعان آن با انواع اتهام و برچسب زده می شود. دامنه این صفات چنان گسترده است که از خیانت تا ساده لوحی را شامل می شود، و نظر به اینکه طرفداران مبارزه بدون خشونت عموما افرادی از لحاظ سنی ، مسن و از منظر خلق و خوی، آرام هستند، ترجیح می دهند سکوت اختیار کرده و حرمت خود را نگهدارند.

همه متفقن این نظریه را قبول دارند ، جمهوری اسلامی در ایران خروجی انقلاب توده ای ۵۷ بوده و بجز متوهمان، کسی از الفاظ کودتا، کار، کار انگلیسها بوده در این ارتباط استفاده نمی کند. نکته بعدی، ارکان نظام از نام، قانون اساسی، نمایندگان مجلس با آرای مردم تصویب یا انتخاب شده اند. هرچند می توان اذعان به مهندسی انتخابات، استفاده از اعتقادات مذهبی مردم در تشویق آنها به سمت خاصی سخن گفت، اما کسی نمی تواند منکر مشارکت مردم در انتخابات شود. حتی یکبار که در سال ۸۸ بخشی از حکومت جمهوری اسلامی تصمیم به بی اثر کردن رای مردم گرفت با هزینه بالائی روبرو و مجبور به عقب نشینی در انتخابات بعدی شد، و اخیرا با طرح تغییر روش انتخاب رئیس جمهور، سعی در دور زدن انتخابات و پاک کردن صورت مسئله است.

موضوع دیگر عدم نهادینه شدن استبداد سیستماتیک در نظام جمهوری اسلامی است، آمار نشان می دهد تعداد افرادی که بدلایل سیاسی از ابتدای استقرار جمهوری اسلامی اعدام یا زندانی شده اند بیشتر از دوران پهلوی اول و دوم و حتی از صدام حسین است. اما علیرغم عملکرد خشن نظام در برابر مخالفین، مردم نه تنها از رژیم ترسی ندارند، بلکه در کوچه و خیابان و حتی در حضور زعمای حکومت عملکرد آنها را زیر سئوال برده و خواستار پاسخگوئی آنان می شوند. نکته جالب عکس العمل مسئولین جمهوری اسلامی به انتقادات مردم است ، که نه تنها با آنها مخالفت نمی کنند، بلکه خودشان هم به صف اپوزیسیون پیوسته و عملکرد حکومت

را زیر سئوال می برند. نکات بالا و موارد بسیار دیگری که ذکر آنها سخن را به درازا خواهد کشاند، گویای یک نتیجه نهائی و کلی است که جمهوری اسلامی علیرغم تاسیس، تشکیل، و تداوم چهل ساله، نتوانسته در کشور تحکیم و تثبیت شود. تجزیه و تحلیل عملکرد چهل ساله جمهوری اسلامی و یافتن نقاط ضعف و موضوعاتی که جمهوری اسلامی را تهدید می کنند، چشم اسفندیار مبارزه بدون خشونت است. روشن است در کنار نقاط ضعف موجود و تهدیداتی که جمهوری اسلامی را هدف گرفته، لازمست نقاط قوت و فرصتهای موجود نظام هم بایستی شناسائی شوند. در بخش دوم این یادداشت به ذکر نقاط قوت ، ضعف، تهدیدات و فرصتهای جمهوری اسلامی در شرایط موجود و همجنین چشم اندازی که در آینده مد نظر است در کشور ساخته شود پرداخته خواهد شد تا با لحاظ کردن آنها استراتژی جامع ملی تهیه و تدوین شود.

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)