چه زمانی اضطراب عادی تبدیل به یک مشکل سلامت روان می‌شود؟

یک غارنشین را تصور کنید که در حال بازگشت از شکار است. او لاشه‌ی سنگین گراز وحشی را با خود حمل می‌کند. همین‌طور که به روشنایی غار نزدیک‌تر می‌شود، جایی که برادرانش در انتظار او هستند، مرتبا به اطراف خود نگاه می‌کند تا مطمئن شود که خطری وجود ندارد. اگر در این موقعیت موجودی به او حمله کند برای او سخت خواهد بود تا از خود دفاع کند. یک ساعت است که چیز خطرناکی ندیده اما با این حال چشمانش مرتباً اطراف را بررسی می‌کنند و هرچند ثانیه پشت سر خود را چک می‌کند. سپس او خش خشی را در بوته‌‌ی کنارش می‌شنود. خیلی سریع بصورت ناخودآگاه نیزه خود را به سمت صدا پرتاب می‌کند.
در میان خالص‌ترین احساسات انسان‌های اولیه، اضطراب، احساسی است که ما را زنده و بدون آسیب نگه می‌دارد. نیاکان ما به این احساس نیاز داشتند تا غذای جانوران وحشی نشوند. به وسیله‌ی نگرانی در مورد تهدید‌ها حتی پیش از وقوع، آن‌ها زمانیکه لازم بود آماده جنگیدن یا شروع جنگ می‌شدند. این به نیاکان ما کمک می‌کرد تا زنده بمانند و به پیشرفت خود ادامه دهند.
درست است که ما چنین تهدیدهایی را در زندگی روزمره خود نداریم اما همین حس اضطراب هنوز کاربردهایی عملی دارد. کمی نگرانی در مورد اشتباهات احتمالی یا نتایج منفی به ما کمک می‌کند تا مسئولیت پذیر باشیم. برای مثال، وقتی افراد اضطراب خفیفی درباره یک قرار ملاقات و یا فرجه کاری دارند این اضطراب کمک می‌کند تا انگیزه بدست ‌آورند و کارشان را کمی پیش از موقع تمام کنند. زمانی‌که کار به پایان می‌رسد اضطراب کاهش می‌یابد.
اضطراب خفیف و گاه به گاه چیزی نیست که باعث نگرانی باشد. این حالت بخشی از عملکرد طبیعی سیستم عصبی است.
اگرچه، زمانی‌که اضطراب به سطح خاصی از شدت و تکرار برسد دیگر مفید نیست. به جای تقویت آینده‌نگری، تبدیل به منبع رنج کشیدن و حواس پرتی می‌شود. این نوع از اضطراب لذت بردن از زندگی را سخت می‌کند که اغلب یکی از نشان‌های اختلال اضطراب است.
برای مثال، کارمندی را در نظر بگیرید که حتی پس از پایان یافتن جلسات و یا فرجه‌های کاری یا زمان استراحت کردن در روز تعطیل درجات بالای اضطراب را تجربه می‌کند یا بدتر فردی را تصور کنید که مرتبا احساس می‌کند که خواهد مرد، با وجود این‌که هیچ تهدید جانی در زندگی‌ او وجود ندارد.
افراد دارای اضطراب، به عنوان یک اختلال سلامت روانی، دارای نوعی از اضطراب هستند که از بین نمی‌رود و می‌تواند با فعالیت‌های روزانه آن‌ها مانند عملکرد کاری و روابطشان تداخل ایجاد کند.
افراد دارای اختلال اضطرابی اغلب احساس می‌کنند که اضطرابشان آن‌ها را کنترل می‌کند. فردی را در نظر بگیرید که اضطراب مانع از این می‌شود که با هواپیما پرواز کند و باعث می‌شود تا مناسبت‌های مهم را از دست بدهد.
در ادامه چند نشانه که اغلب نمایانگر اختلال اضطراب یا دیگر مشکلات سلامت روان هستند را آورده‌ایم.
• بی‌قراری یا احساس نگرانی یا گوش بزنگ خطر بودن
• به راحتی خسته و فرسوده شدن
• داشتن مشکل در تمرکز و ناتوانی در خالی کردن ذهن.
• کج خلقی
• تنش‌های عضلانی
• مشکل در کنترل نگرانی
• مشکلات خواب (مشکل در به خواب رفتن و یا داشتن خواب پایدار و یا داشتن خواب ناآرام ونامطلوب)
اگر تصور می‌کنید که دچار اختلال اضطرابی هستید و یا مشکل سلامتِ روانِ دیگری بر روی زندگی شما اثر منفی گذاشته است، می‌توانید جهت دریافت مشاوره تخصصی رایگان با مرکز مشاوره رنگین کمانی تماس بگیرید.

راه‌های ارتباط با ما:
پیامک در تلگرام
کانال تلگرام
اینستاگرام
فیس بوک

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)