بیست سال چپاول‌گری به سفارت افغانستان در تهران
اسدالله جعفری (پژمان)
سفارت‌خانه تک قومی افغانستان در تهران رسماً به گروه طالبان سپرده شد. دیپلمات‌های این سفارت‌خانه در بیست سال گذشته تحت عنوان خدمات‌رسانی دولتی از مهاجرین افغانستان مقیم ایران میلیون‌ها پول بهره‌کشی کردند و این مهاجران را در برابر این همه هزینه‌های بی‌رویه و غیرعادلانه در یک حالت سردرگمی و عدم پاسخ‌دهی نیز قرارداده بود که کسی به کسی پاسخ‌گو نبودند.
اخیراً خبرهای داغ حاکی از آن بوده است که ایران سفارت افغانستان در تهران را به رفقایش طالبان واگذار کرده است. اما جایی شرم این‌جا است که بعضی از رسانه‌های وابسته بر طبل قوم و نژاد می‌کوبند کارمندان و دیپلمات‌های غارت‌گر و چپاول‌گر سفارت‌خانه تک قومی و تک محوری افغانستان در تهران را به اصطلاح دیپلمات‌های پیشین سفارت می‌خوانند. این رسانه‌های بی‌خوراک شعارهای تهی و مضحک به خورد مردم می‌دهند که آن‌ها از بس که صادق و شریف بودند حاضر به ادامه فعالیت تحت مدیریت گروه طالبان در سفارت نشدند.
مردم افغانستان باید بدانند که چرا این‌ها حاضر به ماندن در سفارت نشدند؟ جواب این پرسش در نزد کسانی است که در ایران مهاجر شده‌اند و عملاً با پدیده‌ی به نام خدمات‌رسانی دولتی بین شهروند مهاجر و دولت مواجه شده است. دیپلماتنماهای سفارت افغانستان در ایران، طی بیست سال گذشته میلیاردها پول را به زور و با استفاده از مجبوریت و ناچاری مهاجران افغانستان مقیم ایران چپاول کردند. اکنون که این دیپلماتنماهای چپاول‌گر جیب‌شان مملو از خون و پول مهاجران شده است. می‌‌باید سفارت‌خانه تک قومی-نژادی افغانستان در تهران را به تشنگان دیگری واگذار کنند که تا آن‌ها نیز بتوانند خون مهاجران را بمکند از خون و پول عرق جبین مهاجران افغانستان سیراب شوند.
فساد مالی در سفارت‌خانه افغانستان
بر اساس روایت‌های میدانی مردمی و ارباب رجوع، انواع فساد در سفارت‌خانه‌ی افغانستان در تهران بیداد می‌کرد، و به ویژه فساد مالی و دزدی در قالب قانون در ارائه‌ای خدمات کنسولی برای مهاجران افغانستان. البته نه تنها این سفارت پیش‌تاز در فساد و نابرابری بوده است بلکه بسیاری از سفارت‌خانه‌های افغانستان در کشوهای میزبان این‌گونه بودند و هستند. از جمله گزارش‌ها و روایت‌های بدی از فساد در سفارت افغانستان در دهلی نو و در بسیاری از کشورهای اروپایی نیز گزارش شده است که هیچ چیزی بعید نیست.
اما به یاد داشته باشید که امروز هم هیچ تغییری بنیادی تحت مدیریت بدوی گروه طالبان برای جلوگیری از چپاول‌گری و باج‌گیری در سفارت‌خانه‌ی تک قومی-نژادی افغانستان در تهران به وجود نخواهد آمد، بلکه تصور می‌شود که وضعیت بدتر و بدتر نیز خواهد شد. به هر حال، منی نگارنده‌ی این مطلب در سال ۲۰۲۱ میلادی پس از سقوط دولت دست نشانده و پوشالی به عبارت جمهوریت و دموکراسی افغانستان، جهت تمدید پاسپورتم به سفارت‌خانه‌ی افغانستان در تهران مراجعه کردم. هنگامی‌که به تعمیر بخش کنسولی سفارت‌خانه در خیبان پاکستان جایی که سفارت موقعیت داشت رسیدم. ساعت هشت صبح به وقت محلی بود.
آن‌جا به دلیل تراکم و حضور گسترده‌ای مراجعین بسیار ازدحام بود. داخل تعمیر کنسولی سفارت ظرفیت انبوهی از مهاجران افغانستان را نداشت و مردم با مشکلات سختی مواجه بودند. برعلاوه آن مراجعین و مهاجران از بدرفتاری‌های کارمندان سفارت‌خانه نیز در امان نبودند و آن‌ها درنده‌خوی بودند. عدم راهنمایی، عدم پاسخ‌دهی و عدم شفافیت در برابر مهاجرین و مراجعین مربوطه نوعی از برنامه ظالمانه این سفارت بود.
چونکه مهاجران افغانستان از شهرهای مختلفی ایران به دلیل مشکلات که داشتند به سفارت مراجعه می‌کردند. تعمیر کنسولی سفارت در آن‌جایی که گذرنامهها را تمدید می‌کردند از لحاظ صحی و بهداشتی، بسیار نامناسب بود. تشناب‌‌های بهداشتی در داخل سالن انتظار واقع شده بود که مملو از کاغذ بودند. من با خودم گفتم دولت ما چقدر کم بودجه بوده که تا هنوز نتوانسته‌اند یک تعمیر مناسب کنسولی برای مهاجرانش مهیا کند. اما من اشتباه می‌کردم چونکه در آن‌جا بر علاوه چپاول ظالمانه از مهاجران مقیم، بودجه‌ها و پول‌های هنگفتی ارسالی از سوی دولت مرکزی افغانستان نیز به یغما می‌رفتند. ساعت ۹ صبح بود که نوبتم رسید. وقتی‌که به یکی از غرفه‌ها مراجعه کردم و کارمند آن غرفه خطاب به من گفت: چند ساله می‌خوایی تمدید شود؟
گفتم: چند ساله است؟
گفت: از یک ساله تا پنج ساله
گفتم: هزینه‌ای دوساله‌اش چند می‌شود؟
گفت: یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان
گفتم: خیلی زیاد نیست هزینه‌اش؟
گفت: این‌جا نرخش همین است!
گفتم: جای دیگر نرخش چند است؟
بنابراین، کارمند از این سوالم به شدت ناراحت و ملول شد و با قهر و غضب گفت: برو لالا وقتم را نگیر که دیگران به نوبت منتظراند. همه‌ی مهاجران مجبور بودند که باید یکی از گزینه‌‌های طراحی‌شده‌ای چپاول‌گری را در سفارت تهران انتخاب و پولش را پرداخت می‌کردند تا مهر تمدید گذرنامه دریافت می‌کردند. من هم که از هر طرف ناگزیر و ناچار، همان گزینه‌ای دو ساله را انتخاب کردم و حدود یک میلیون هشت صد هزار تومان پولم را به جیب دیپلماتنماهای پرداخت کردم که حتی در محسبات ارز تومان و دالر هم در برابر مهاجران رحمی نداشتند.
با این‌وجود، چند روز بعد دریافتم که دستور قانونی تمدید گذرنامهها در سفارت‌های افغانستان یک ساله بوده نه بیش‌تر از یک سال. ولی چپاول‌گران و دیپلماتنماهای سفارت‌خانه در تهران از مهاجران بی‌پناه تا پنج ساله تمدید خیالی طراحی کرده بودند و همین‌طور از مهاجران پول می‌گرفتند. فکر کنم تمدید خیالی پنج‌ساله در آن زمان برای هر نفر تا پنج میلیون تومان هزینه داشت. در آن‌جا هیچ آدرسی برای بررسی و شفافیت وجود نداشت که مراجعین خواستار پاسخ‌گویی می‌شدند و مردم ناچار بودند که به زهر گفتن بلی می‌گفتند.
یک سرباز افغان-تا‌جیک با باتون سربازی داخل محوطه کنسولی بود که نظم و انضباط را بر عهده داشت. وقتی‌که زیاد شلوغ می‌شد او مراجعین را تهدید به لت و کوب می‌کرد. یک افغان-ازبک دیگری هم در کنار دروازه ورودی و خروجی کنسولی بود که وی فقط دختران جوان و چپه‌کاکل را زیر نظر داشت. وقتی هر دختری که از داخل تعمیر کنسولی به برون می‌رفت صدایش می‌کرد: «بیا بدی چک کنم». او هم در آن‌جا هیچ‌کاره بود، یک حضور نمادین داشت و فقط چک‌گر و بازرس دختران بود.
زمانی‌که من گزینه‌ای تمدید دوساله را انتخاب کردم برایم گفت برو کپی هم بیار، کپی‌خانه در پهلوی یکی از همان غرفه‌ها بود. بسیار به گونه‌ای سریع به سوی کپی‌خانه رفتم، دیدم که متصدی کپی‌خانه یک دختر کمرباریک، قدبلند و لاغراندام افغان-هزارگی است. از شیشه‌ای غرفه گذرنامه‌ام را تحویل دادم که فقط صفحه‌ی اول گذرنامهها نیازمند کپی بود. او صفحه‌ی اول را کپی کرد و گفتم چند می‌شود؟
گفت: سه هزار تومان شد. گفتم از چه زمانی کپی یک برگ کاغذ سه هزار شده است؟ در حالی‌که بیرون و در همین حوالی‌ها یک هزار تومان است!! دختر قدبلند و لاغراندام گفت: «نرخ این‌جا همین است». گفتم نرخ این‌جا؟ او اخم کرد و گفت: برو آقای عزیز! پیش شیشه خلوت شود تا دیگران گذرنامه‌هایش را بدهند که کپی کنم. من هم ناگزیر جایگاه را ترک گفتم چونکه دیگر هیچ کروفر و جنگ و گریزی با وی فایده‌ی نداشت. او یک اجیر بود و آب از منبع گل‌آلود؛ این همان گل‌آلودی‌های است که ادامه خواهند داشت.
پانوشت‌ها و پیوندها:
https://hindupost.in/world/the-unsaid-double-standards-and-corrupt-approach-of-afghan-embassy-officials-in-tehran/
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.