به لیلا حسین زاده ، دانشجو و فعال صنفی محبوس در بند زنان زندان اوین در روز چهارشنبه، ۲۱ اسفند با قید وثیقه مرخصی دادند. او در اوایل دیماه ۱۳۹۶ دستگیر شده بود.
لیلا حسینزاده متن “ستم علیه زنان و تکلیف ما” را تقدیم کرده است به ” ویدا موحد، نرگس حسینی، صبا کرد افشار، یاسمن آریائی و فعالان صنفی دانشگاه تهران”.
از مقدمه متن
پس از تجمع صنفی دانشجویان دانشگاه تهران در ۲۳ اردیبهشت سال جاری علیه گشت ارشاد دانشگاهی که با شعارهایی علیه پوشش اجباری همراه بود، زمزمههای سوألی از پیش موجود بالا گرفت:
“مخالفت با حجاب اجباری چه جایگاهی برای جریانی دارد که خود را در ضدیت با نظام مُستقر سرمایه داری موجود تعریف میکند؟”
این سوأل بیانهای مختلفی داشت:
“جریانی که خود را فرزند کارگران و در کنار ایشان می داند چگونه با طرح و ترویج بحث پوشش اختیاری نسبت می یابد؟”
یا
“آیا مسأله ی حجاب اجباری بیش از هر چیز مسألهی طبقهی متوسطی نیست؟”
پرسیده شد که:
“آیا طرح بحث حجاب اجباری در موقعیت پرتلاطم فریادهای معیشتی کارگران و دیگر گروههای فرودست، انحراف از خواست اساسی معیشتی مردم به نفع بازیهای رسانهای و سیاسی طیفهای راست خارج کشور محسوب نمی شود؟”
“آیا پرداختن به مسألهی حجاب اجباری اصلاً نوعی موج سواری سیاسی بر موجی که متعلق به طیفها و نیروهای سیاسی رقیب است، نیست؟”…
سوألاتی از قبیل آنچه مطرح شد بیش از هر چیز نشان دهندهی نوعی بلاتکلیفی، بدفهمی و گسیختگی تئوریک در خصوص مسألهی حجاب اجباری (به طور خاص) و ستم علیه زنان (به طور عام) در فضای فکری-فعالیتی کنونی است که اغلب با عدم انسجام و سردرگمی در ساحت پراتیک همراه میشود.
…
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.