add

[راه]

از دیدگاه متشرعان، احکام شریعت جاودانی هستند. پس به باور متشرعان حکم قصاص و در کانون آن مجازات اعدام همیشگی است. آنان از این رو حق زندگی و مصونیت جسمانی را، به عنوان حقی بنیادی و خدشه‌ناپذیر به رسمیت نمی‌شناسند.

سکولارها در مقابل احکام شریعت را احکامی برآمده از دورانی خاص می‌دانند و آنها را به لحاظ تاریخی منسوخ می‌خوانند. آنان به نفسِ خشونت‌آمیز این احکام نیز انتقاد می‌کنند.
نواندیشان دینی هم اصل تاریخیت را پذیرفته‌اند.

حسن یوسفی اشکوری، نواندیش دینی، در مصاحبه با زمانه می‌گوید: «من شخصا تمام مقررات اجتماعی شریعت (احکام اجتماعی امضایی) را تغییرپذیر می دانم و معتقدم که اصولا از همان آغاز نیز این نوع مقررات (از جمله مجازات ها) دایمی نبوده اند و کارکرد معینی برای تحقق اهداف مشخص داشته اند. از آن مهم تر، اگر به عنوان یک اصل اساسی، حکومت را از مقوله عرف بدانیم و نه شرع، به طور طبیعی و الزامی، قانونگذاری نیز در قلمرو عرف قرار می گیرد. یعنی این مردم اند که در هر زمان و مکانی، به خود سامان می دهند، نظام سیاسی مطلوب را بنا می نهند و قوانین مناسب نیز وضع می کنند.»

نظر شما چیست:

• آیا احکام شریعت جاودانی هستند؟
• یا اینکه بر آنها نیز مُهر زمان می‌خورد و در عصر جدید آن احکام منسوخ شده‌اند؟
• و یا شما از دیدگاه سکولار انتقادی‌ای پیروی می‌کنید که می‌گوید آن احکام هم به لحاظ تاریخی منسوخ‌اند هم ذاتاً یعنی از زاویه نقد اخلاقی؟

[برنا]

به شخصا معتقدم استفاده از احكام ديني متعلق به هر آيين و مذهبي تنهي و تنها در صورتي

عملي است، كه عقل و علم امروز بشر آن را مطابق با اصوا عقلي و علمي بيابد. از اين رو معتقدم اساسا احكام

شريعت به صرفه ارزشي نداشته و نه تنها تغيير پذيرند، بلكه اصولا قابل فسخ و نفي هم هستند.

[برنا]

<p class=”p1″ dir=”rtl”><span class=”s1″>به نظر من احكام و دستورات ديني و مذهبي تنها و تنها در صورتي قابليت اجرا دارند كه عقل و علم امروز بشر آن را مطابق با اصول علمي و عقلاني روز تشخيص دهد. از اين رو اساسا معتقدم احكام شريعت نه تنها قابل تغيبرند، بلكه قابل فسخ و نفي نيز هستند.</span></p>

[خورشید]

نسیم روشنایی- به نظر من احکام شریعت جاودانی نیستند. مهر زمان می خورند و همچنین از نظر تاریخی و  اخلاقی هم مغایر با حقوق انسانی هستند. پس از عصر روشنگری در غرب مفهوم حقوق انسان‌ها، اهمیت حق زندگی فهمیده شد و پس از آن قوانینی مثل قانون قصاص به تدریج در بیشتر کشورهای غربی برچیده شد. وجود قانون قصاص در ایران نشان از عقب ماندگی سیستم قضایی است و نشان می دهند در این نظام جان انسان ها ارزشی ندارد.

[society]

فارغ از اعتقاد به شریعت، بسیارند کسانی که خود را مخالف دین می‌دانند منتها بر مبنای همان استدلالات دینی، از اعدام دفاع می‎کنند. به نظر من آن راهی که دین به انسان‌ها نشان داده نه تنها زمان‌مند که مکان‎مند هم هست و نمی‌توان آن را ابدی دانست. تاریخ انقضا دارد و چه بسا تاریخ انقضای آن هم گذشته است.

[نویسنده]

نوشته‌ها