از خرداد ۱۳۶۰ شهرداری تهران تکه زمینی را که در جاده خراسان در ۱۵ کیلومترى تهران و در کنار گورستان‌های اقلیت‌های دینی بود به محلی برای دفن «کافران» اختصاص داد و زندانیان سیاسی چپ اعدام شده در زندان‌های تهران در آن به خاک سپرده شدند. خاوران، تکه زمینی خشک و فاقد هرگونه امکانات اولیه یک گورستان رسمی است که مقامات حکومتی به آن «لعنت‌آباد» یا «کفرآباد» می‌گفتند.
زندانیان طیف چپ که در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ در پی آغاز سرکوب‌های گسترده، بازداشت و اعدام شدند و ١۵ تن از اعضای سازمان پیکار که در ٣١ تیر ماه ١٣۶٠ اعدام شدند، از جمله نخستین افرادی هستند که در خاوران به خاک سپرده شدند. همچنین شماری از مجاهدینی که در سال‌های نخست دهه ۶۰ در درگیری کشته شده بودند از جمله موسی خیابانی و کسانی که به همراه او کشته شدند نیز در خاوران دفن شده‌اند. بر اساس اعلام جامعه بین‌المللی بهاییان علاوه بر زندانیان سیاسی، بیش از ۵۰ بهایی اعدام شده نیز بدون اطلاع به خانوادههایشان و در شرایطی مشابه با زندانیان سیاسی دهه ۶۰ در خاوران (و به‌طور مشخص در بخش متعلق به زندانیان سیاسی) به خاک سپرده شدند. در مجموع، اسامی ۵٢ نفر از اعضای جامعه بهایی ثبت شده است که مقامات قضایی به خانوادههایشان اطلاع داده‌اند که آنها را پس از اعدام در محلی در خاوران دفن کرده‌اند. برخی از آنها به‌طور دسته جمعی به خاک سپرده شده‌اند.
برگرفته از کتاب «داستان ناتمام»، مادران و خانواده‌های خاوران، سه دهه جستوجوی حقیقت و عدالت، انتشارات عدالت برای ایران ١٣۹۴
متن پی دی اف کتاب را از اینجا دریافت کنید
کانال تلگرام عدالت برای ایران را دنبال کنید
نظرات
این یک مطلب قدیمی است و اکنون بایگانی شده است. ممکن است تصاویر این مطلب به دلیل قوانین مرتبط با کپی رایت حذف شده باشند. اگر فکر می‌کنید که تصاویر این مطلب ناقض کپی رایت نیست و می‌خواهید توسط زمانه بازیابی شوند، لطفاً به ما ایمیل بزنید. به آدرس: tribune@radiozamaneh.com
هنوز نظری ثبت نشده است. شما اولین نظر را بنویسید.