مهمترین وجه تمایز این خیزش با خیزش‌های پیش از خود، تداوم آنست. اینکه این خیزش را فقط برمبنای تداوم آن ارزیابی کنیم، بی‌گمان کار سنجیده‌ای نیست، ولی آنچه مبنای این نوشته است، پاسخی‌ست کوتاه به نگرانی‌ها در مورد فرسایشی شدن این نبرد در پیوند با مردم برخاسته‌.

حال ما با رژیم در حال انجام یک نبرد هستیم و هر نبردی نیز برای دو طرف آن شامل هزینه و فرسودگی‌است، اما فرسودگی یک نیرو زمانی بیشتر است که نه تنها دستاوردی مشخص و آشکار نداشته باشد بلکه مجبور به عقب‌نشینی تحمیلی گام به گام از مواضع فعلی خود شود.

ما در این نبرد تاکنون دستاوردهایی را به‌دست آورده‌ایم که بی‌گمان در تداوم این مبارزه روزبه‌روز نمایانتر خواهد شد.

 

شجاعت

 

ترس یک عامل طبیعی دفاعی‌است و در مقابل آن شجاعتِ منطقی، یک فاکتور اصلی در مقاومت و صد البته حمله است. رژیم بسیار کوشید که ترس را همچون یک سلاح کشنده بر علیه ما گسترش دهد اما آنچه که ما اکنون می‌بینیم بسیار متفاوت با خواست رژیم است.

با نگاهی به سیر خیزش‌های مردمی از دهه ۷۰ به بعد، خواهیم دید که گام این خیزش‌ها کوتاه‌تر و تعداد آن‌ها افزون‌تر شده است.

آبان ۹۸ رژیم اوج سرکوب خود را نشان داد. کشتار بیش از ۱۵۰۰ نفر در چند روز و پس از آن بازداشت و شکنجه و احکام فله‌ای. پندار رژیم این بود که واکنشی وحشت‌زا به کنش حق‌خواهی ما، این خیزش را دستکم تا چند سال سرکوب خواهد کرد.

پس از آبان ۹۸ اعتصابات کارگران پتروشیمی و نفت، خیزش کشاورزان اصفهان، خیزش مردم خوزستان و… در تقویم مبارزاتی مردم ایران ثبت گردید.
در نتیجه، کشتار آبان ۹۸ از دید نگارنده نه تنها رژیم را به خواسته‌اش نرساند بلکه کُنشیار تقویت شجاعت و مطالبه‌گری ما برای مبارزه شد و با مبارزه مطالبه خواهی معلمان ما یاد گرفتیم که سنگر مبارزه را خالی نگذاریم.

 

آگاهی و توانایی

تداوم ما در این نبرد، برای ما آزمون و تجربه‌های بسیار کارآمدی داشته و خواهد داشت. امروز می‌بینیم که نوآورتر و مبتکرتر در برابر کُنش رژیم، واکنش خواهیم داشت.

تاکتیک‌هایمان منعطف و متفاوت و به نسبت تقاضای شرایط و محدودیت‌های تحمیل شده بر ماست. ما یاد گرفتیم و یادخواهیم گرفت که کجا و چگونه چه اقدامی را انجام دهیم.

ما یادگرفتیم و یاد خواهیم گرفت که توان دشمن را بشناسیم، ارزیابی کنیم و نقاط ضعفش را هدف قرار دهیم.

این آزمون و تجارب در معیت تئوری رادیکال انقلابی و دانش مبارزاتی، رهبران محلی را آماده، مبارزه را سازماندهی و آلترناتیو را شکل می‌بخشد و آن را سراسری می‌کند.

 

نه تنها نیرویمان فرسوده نگشته بلکه توان، تعداد و جبهه‌یمان نیز گسترش یافته و  در حال پیش‌روی هستیم.

این نبرد را تا پیروزی ادامه خواهیم داد، و پیروزی از آنچه که دشمن فکر می‌کند به ما نزدیکتر است.

 

زانا سعیدزاده ٢٧ مهرماه ١۴٠١ – ۱۹/۱۰/۲۰۲۲

نظرات

نظر (به‌وسیله فیس‌بوک)